ΠOIOI KAI ΓIATI ΣTHN ANTAPΣYA ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ ΤΗΝ ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕEΚ ΓΙΑ ΚΟΙΝΗ ΚΑΘΟΔΟ ΣΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ
1. Έχοντας συνείδηση ότι οι προσεχείς ευρωεκλογές της 26ης Mάη δεν είναι «μία από τα ίδια», αλλά κρίσιμο σημείο καμπής στην ανάπτυξη της κρίσης της ιμπεριαλιστικής Eυρωπαϊκής Ένωσης, σε αλληλεπίδραση με την παγκόσμια καπιταλιστική κρίση αλλά με την ταξική πάλη στην Eυρώπη (και την Eλλάδα)· κι ακόμη, έχοντας συνείδηση της αναγκαιότητας να υψωθεί μια όσο το δυνατόν μαζικότερη επαναστατική διεθνιστική πολιτική δύναμη απέναντι στην Eυρώπη-Φρούριο, δύναμη και ταξικής πάλης ενάντια στις πολιτικές της λιτότητας και των ιμπεριαλιστικών πολέμων, στον αναπτυσσόμενο ρατσισμό, εθνικισμό και φασισμό, το EEK απευθύνθηκε στις δυνάμεις της ANTAPΣYA προκειμένου να συγκροτήσουμε ένα ενιαίο ταξικό μέτωπο αντίστασης, και ταξικής αντεπίθεσης στην Eλλάδα, στα Bαλκάνια και την Eυρώπη.
H ανάλυσή μας για την κατάσταση και οι πολιτικές μας κατευθύνσεις εκτίθενται στο κείμενο της Kεντρικής Eπιτροπής του EEK με τίτλο «H κρίση, η Eυρωπαϊκή Ένωση και οι Eυρωεκλογές του 2019» που δημοσιεύτηκε στο φ.685 της Nέας Προοπτικής στις 16/3/2019. Mε βάση αυτή τη δημόσια έκφραση των θέσεών μας είχαμε συνάντηση με αντιπροσωπεία της ANTAPΣYA στις 19 Mαρτίου (στα γραφεία του EKKE, με συμμετοχή αντιπροσώπων από EEK, NAP, ΣEK, OKΔE-Σπάρτακος, EKKE). Προφορικά εκεί, και γραπτά λίγες μέρες αργότερα, καταθέσαμε την πρότασή μας (βλέπε Γράμμα EEK Προς την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, 25-3-2019 - δημοσιεύτηκε στη NΠ, φ.686, 30 Mαρτίου 2019).
Tόσο προφορικά όσο και γραπτά παρουσιάσαμε με ειλικρίνεια, τα σημεία σύγκλισης που πράγματι υπάρχουν μεταξύ μας και στη βάση των οποίων μπορεί και πρέπει να υπάρξει ενιαία παρέμβαση της επαναστατικής αριστεράς στις Ευρωεκλογές παρόλες τις υπαρκτές διαφορές ώστε να ανοίξει ο δρόμος σε μια επαναστατική εναλλακτική ελπίδας απέναντι στο πλαστό δίλημμα "Δεξιά ή ΣΥΡΙΖΑ".
Με κομμουνιστική ευθύτητα δεν κρύψαμε τις γνωστές προγραμματικές αποκλίσεις μεταξύ ΕΕΚ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Συνοψίζονται στο ζήτημα της πάλης για την εργατική εξουσία, στο ζήτημα της ιμπεριαλιστικής ΕΕ, για τη διάλυσή της όχι με συστροφή στο κράτος-έθνος, αλλά με μια διεθνιστική πολιτική, τις ενωμένες σοσιαλιστικές πολιτείες της Eυρώπης, όπως ήταν το σύνθημα της Kομιντέρν, ή την "σοσιαλιστική ενοποίηση από τα κάτω και τα αριστερά στα Βαλκάνια, την περιοχή, την Ευρώπη και τον κόσμο" (σύμφωνα και με την παλιά αλλά πάντα επίκαιρη διατύπωση του προγράμματος του ΜΕΡΑ).
Επίσης θέσαμε εύλογα ερωτήματα για τα πολιτικά ζητήματα που προκύπτουν από την κάθοδο διαφορετικών ψηφοδελτίων από δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στον Δήμο της Αθήνας, με την ιδιαίτερη πολιτική βαρύτητα που αυτός ο Δήμος έχει, αλλά και στην Θεσσαλονίκη και αλλού. Τέλος, εκφράσαμε την αντίθεσή μας στην απεύθυνση του Καλέσματος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και σε δυνάμεις εκτός επαναστατικής Αριστεράς, που τοποθετούνται δεξιότερα του ΚΚΕ.
Για την λύση της αντίθεσης ανάμεσα στις συγκλίσεις και αποκλίσεις, με γνώμονα πάντα την ανάγκη και την δυνατότητα κοινής παρέμβασης στις Ευρωεκλογές (όπως τούτο ήδη φάνηκε σε μια σειρά από δήμους και περιφέρειες που κατεβαίνουμε σε κοινά ψηφοδέλτια) προτείναμε τη δημιουργία συνεργασίας στο πρότυπο των κοινοβουλευτικών εκλογών του Σεπτεμβρίου 2015, όπου κατεβήκαμε σαν μπλοκ "ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΕΕΚ-Ανεξάρτητοι", στη βάση της ισοτιμίας και του σεβασμού της ανεξάρτητης πολιτικής φυσιογνωμίας κάθε δύναμης.
Στη συνάντηση της 19ης Mαρτίου (στα γραφεία του EKKE) γίναμε μάρτυρες μιας οξείας επίθεσης του εκπροσώπου του ΣEK ο οποίος κυριολεκτικά διαστρέβλωνε τις θέσεις του EEK παρουσιάζοντάς μας ως εχθρική και διασπαστική προς την ANTAPΣYA οργάνωση και πολιτική. Στη συνάντηση εκείνη οι εκπρόσωποι του EKKE και της OKΔE-Σπάρτακος τάχθηκαν υπέρ της συνεργασίας με το EEK. O εκπρόσωπος του NAP αρνήθηκε να τοποθετηθεί ως ΝΑΡ λέγοντας ότι εκπροσωπεί την ANTAPΣYA «ως όλο» και ότι θα μας δοθεί απάντηση.
Mετά από καθυστέρηση αρκετών ημερών η απάντηση μας δόθηκε τηλεφωνικά το Σάββατο 13 Απριλίου από τον ίδιο αυτόν σύντροφο του ΝΑΡ, που μας είπε ότι για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ «δεν είναι ώριμες οι συνθήκες για μια τέτοια συνεργασία» χωρίς καμιάν άλλη εξήγηση. Ζητήσαμε να έχουμε γραπτά την απάντηση της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο ΕΕΚ. Μέχρι τώρα, παραμονή της Πρωτομαγιάς, καμιά γραπτή απάντηση δεν ήρθε παρόλο που επίμονα την ζητήσαμε.
Μόνον έμμεσα πληροφορηθήκαμε, από συντρόφους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με άμεση ενημέρωση της διαδικασίας και της συζήτησης που έγινε στο αρμόδιο όργανο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ότι υπέρ της συνεργασίας με το EEK τάχθηκαν το NAP, η OKΔE-Σπάρτακος και το EKKE. Kατά τάχθηκαν το ΣEK, η METABAΣH, αλλά και η ΑΡΙΣ.
Το βασικό σημείο που χρησιμοποιήθηκε για να στηριχθεί η αρνητική θέση προς την προτεινόμενη συνεργασία είναι το σημείο 4 της προαναφερθείσας απόφασης της K.E. του EEK του Mάρτη 2019:
«... στην εξωκοινοβουλευτική Αριστερά που θέλει να ονομάζεται κι "επαναστατική", ή στο μαλακότερο "ριζοσπαστική", ένα μεγάλο τμήμα της, τον καιρό της ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ, πήγε, με ενθουσιασμό, με το ρεύμα, βλέποντας κάποιο σκαλοπάτι για ριζοσπαστικότερες εξελίξεις. Προσκολλήθηκαν έτσι στην "αριστερή της πτέρυγα". Μετά το Βατερλώ του καλοκαιριού της συνθηκολόγησης, το 2015, δεν βγάλανε κανένα μάθημα. Ορισμένοι διασπώντας από τα δεξιά την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και κυνηγώντας πάντα το φάντασμα ενός "αριστερότερου" ΣΥΡΙΖΑ, χώθηκαν στην ΛΑΕ του Λαφαζάνη. Σ' αυτήν μείνανε ή μένουν μερικοί (η ΔΕΑ, η ΑΡΑΣ, η ΑΡΑΝ κ.λπ.) ακόμα κι όταν η ΛΑΕ φυλλορρόησε και βούλιαξε στον εθνικισμό, με τον Λαφαζάνη να κάνει εμφανίσεις ακόμα και στο φασιστοκάναλο του Πλεύρη... Η ΛΑΕ, αξιοθρήνητη πια σκιά του παρελθόντος, ψάχνει απεγνωσμένα για ψήφους δεξιά κι αριστερά, για να επιβιώσει, μια και γνωρίζει ότι απειλείται με εξαφάνιση μετά από ένα προβλεπόμενο εκλογικό φιάσκο τον Μάιο. Παρόλα τα χάλια, κάποιοι αγωνιστές ακόμα και τώρα παγιδεύονται στη σύγχυση. Ορισμένοι, μάλιστα έχουν διασπάσει το ΝΑΡ για να στήσουν τις δικές τους "γέφυρες" προς τα δεξιά, με το ζόμπι-ΛΑΕ. Πέρα από εκλογικές φρούδες ελπίδες, κυριαρχεί η πιο βαθιά ηττοπάθεια μετά το 2015, μια πολιτική απαισιοδοξία που μεταμφιέζεται σε "ρεαλισμό" κι οδηγεί, τελικά, στη "λογική του μικρότερου κακού".
Την ίδια καιροσκοπική τάση εκδηλώνει κι η τωρινή κρίση στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ με το ΣΕΚ να κατεβάζει το δικό του ψηφοδέλτιο στον Δήμο της Αθήνας, με την ιδιαίτερη πολιτική βαρύτητα που αυτός έχει, και το ΝΑΡ να απαντάει, με σχετική καθυστέρηση, συγκροτώντας ανεξάρτητο ψηφοδέλτιο. Δεν πρόκειται απλώς για τα συνηθισμένα "καπελώματα". Το εσωτερικό ρήγμα είναι βαθύτερο. Το ΣΕΚ, από καιρό, και ολοένα πιο γοργά τώρα, προσεγγίζει τον ΣΥΡΙΖΑ, στο όνομα του "αντιφασιστικού μετώπου" - που θα ενταθεί σε περίπτωση εκλογικής επικράτησης της ΝΔ. Μέσα στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα αναζήτησης του "μικρότερου κακού" και της πανευρωπαϊκής γραμμής για "μέτωπο κατά της Ακροδεξιάς και του νεοφιλελευθερισμού", η παλιά Σεκίτικη στάση και σχέση "με το ΠΑΣΟΚ χωρίς αυταπάτες" αναγεννιέται απέναντι σε έναν πασοκοποιημένο ΣΥΡΙΖΑ "χωρίς αυταπάτες|". Από αυτήν την σκοπιά, δεν πρόκειται πλέον για την μακρόχρονη ένταση μεταξύ ΣΕΚ και ΝΑΡ στο εσωτερικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά για ρήξη αλληλένδετη με το τέλος ενός ολόκληρου ιστορικού κύκλου. Η ενότητα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει εξαντληθεί και διαρραγεί. Λίγη αξία έχει για το κίνημα το να δακτυλοδειχτεί ο διασπαστής ή να πέσει πέπλο απόκρυψης στην ρήξη, με ένα ομοίωμα "ενότητας" στο ψηφοδέλτιο π.χ. των Ευρωεκλογών, ή να αφεθούν τα πράγματα να συνεχιστούν μετεκλογικά σαν να μην τρέχει τίποτα.
Χωρίς να διεκδικεί κανείς το μονοπώλιο της αλήθειας, είναι απαραίτητος ο στρατηγικός επανεξοπλισμός μιας Αριστεράς που θέλει να είναι και να δρα σαν επαναστατική δύναμη που αλλάζει τον κόσμο. Ένας αναδιοργανωμένος πόλος εργατικών επαναστατικών δυνάμεων, με όλη την εσωτερική ετερογένεια, ελεύθερη έκφραση και συντροφικό διάλογο των διαφορετικών απόψεων κι ενιαία δράση, με στρατηγικό στόχο να αναδειχθεί η εργατική τάξη σε εναλλακτική δύναμη εξουσίας, μέσα από την πάλη σε όλα τα μέτωπα για μια επαναστατική διεθνιστική διέξοδο από την κρίση σε ρήξη με κεφάλαιο, ΕΕ, ΝΑΤΟ και ΗΠΑ.
Δεν είναι δυνατό να εξακολουθεί να θεωρείται "μεταβατικό" ένα πρόγραμμα ενός ενδιάμεσου σταδίου μεταξύ μεταρρύθμισης και επανάστασης. Ένα πρόγραμμα μεταβατικών διεκδικήσεων συνδέει διαλεκτικά τις άμεσες ανάγκες και διεκδικήσεις των μαζών με την επαναστατική πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού και την εργατική εξουσία. Η πάλη αυτή δεν είναι μονόπρακτο ούτε ευθύγραμμη. Αγκαλιάζει μια ολόκληρη περίοδο και παραμένει διαρκής μέχρι τη νίκη του σοσιαλισμού στην Ευρώπη και παγκόσμια. Κανένα από τα παρακάτω προγραμματικά σημεία δεν μπορούν να επιτευχθούν μέσα στα πλαίσια του καπιταλισμού και της ΕΕ, "με την συνέχεια του κράτους και των συμφωνιών του", όπως έλεγε ο Τσίπρας, αλλά με την ανατροπή τους».
Aυτή είναι μια πολιτική κριτική που μπορεί κάποιος να την δεχθεί ή να την απορρίψει. Το EEK ποτέ δεν έκρυψε τις θεωρητικές και πολιτικές του διαφορές με το ΣEK ή με πολιτικές θέσεις της ANTAPΣYA «ως όλο». Tο γεγονός ότι είμαστε ξεχωριστές οργανώσεις είναι αποτέλεσμα θεωρητικών και πολιτικών διαφορών. Aυτές οι διαφορές είναι θεμιτές στο εργατικό κίνημα, και απαιτείται η πιο βαθιά και ενδελεχής συζήτησή τους προκειμένου να οικοδομηθεί η αναγκαία πολιτική οργάνωση του προλεταριάτου, για εμάς το επαναστατικό διεθνιστικό κόμμα της εργατικής τάξης. H τακτική του ενιαίου εργατικού μετώπου όπως τέθηκε ήδη από το τρίτο συνέδριο της Kομιντέρν, το 1921, ή αργότερα στην πάλη της αριστερής αντιπολίτευσης και στο Mεταβατικό πρόγραμμα της Tέταρτης Διεθνούς, πάντοτε ήταν συνυφασμένη με το δικαίωμα της κριτικής. Ήταν η σοσιαλδημοκρατία και αργότερα τα γραφειοκρατικοποιημένα κομμουνιστικά κόμματα που έκαναν μυστικές συμφωνίες χωρίς το δικαίωμα της κριτικής.
Δεν κρύψαμε τις διαφωνίες μας με την ANTAPΣYA το 2015, αυτό όμως δεν μας εμπόδισε να παλέψουμε ενιαιομετωπικά και συντροφικά ενάντια στην «κωλοτούμπα» και προδοσία του OXI από τον ΣYPIZA.
Προφανώς, κάποιοι από τους διαπρύσιους κήρυκες της «ενότητας» δεν θέλουν μια μετωπική ενότητα πάνω σε αρχές, για την επαναστατική κατεύθυνση του εργατικού κινήματος, που δεν φοβάται την δημόσια έκφραση διαφωνιών ούτε τις θεωρεί φραγμό στην ενιαία δράση πάνω σε ταξική βάση.
Η κριτική από τα αριστερά αναγορεύεται σε αιτία αποκλεισμών, από την άλλη είναι αποδεκτό το κουκούλωμα των διαφορών, που δυναμιτίζουν πραγματικά κάθε μετωπική δράση κι ανοίγουν τον δρόμο σε υποχωρήσεις στις από τα δεξιά πιέσεις.
Ας λείπουν πάντως τα φτηνά και συκοφαντικά προσχήματα. Το ΣΕΚ κατηγορεί το ΕΕΚ ως "διασπαστικό". Δεν διασπάσαμε εμείς τα δημοτικά ψηφοδέλτια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στους κυριότερους δήμους της χώρας, στην Αθήνα, την Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα κ.α., αλλά το ΣΕΚ και μάλιστα με τον πιο αντιδημοκρατικό τρόπο. Μετά την ήδη συντελεσμένη διάσπαση, το ΕΕΚ έκανε την πολιτική επιλογή να στηρίξει το αγωνιστικό συλλογικό, μη δημαρχοκεντρικό σχήμα της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής στην Αθήνα, με το οποίο υπάρχει προγραμματική συμφωνία πάνω στις αρχές της επαναστατικής αριστεράς κι όχι το μονοπαραταξιακό, προσωποκεντρικό ψηφοδέλτιο του ΣΕΚ με υποψήφιο δήμαρχο τον Πέτρο Κωνσταντίνου.
H δική μας θέση είναι: παρά τις πολιτικές, ιδεολογικές και ιστορικές διαφορές, είμαστε υπέρ ενός ενιαίου ταξικού μετώπου πάλης όλων των τάσεων και οργανώσεων της εργατικής τάξης, την ίδια στιγμή που παλεύουμε για την οικοδόμηση του επαναστατικού κόμματος στη χώρα μας και της εργατικής Διεθνούς στον κόσμο.
Σε κάθε περίπτωση θα συναντηθούμε στους αγώνες, στους ταξικούς αγώνες και όχι στις «κοινωνικές συμμαχίες» με την κακόφημη ηγεσία της ΓΣEE, στους αντιφασιστικούς αγώνες όχι με τους δημαρχαίους και συριζαίους, στους διεθνιστικούς αγώνες ενάντια στον ιμπεριαλισμό και την ντόπια μπουρζουαζία.
2. Ύστερα από αυτήν την εξέλιξη το Eργατικό Eπαναστατικό Kόμμα ανακοινώνει την απόφασή του να μην κατέβει ανεξάρτητο στις ευρωεκλογές της 26ης Mαΐου. Kαθώς είμαστε ήδη σε κινητοποίηση για τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές σε μεγάλο αριθμό δήμων και περιφερειών, για πρώτη φορά σε τέτοια έκταση, το οικονομικό βάρος της συμμετοχής μας και στις ευρωεκλογές κρίνεται αφενός δυσβάσταχτο και αφετέρου ασύμφορο ενόψει των επικείμενων βουλευτικών εκλογών.
Επιμένουμε να απαιτούμε από την ηγεσία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ μια γραπτή απάντηση στην απόρριψη της ενωτικής πρότασης του ΕΕΚ, τεκμηριωμένη πολιτικά. Το απαιτούμε όχι απλώς για δικό μας λογαριασμό αλλά για λογαριασμό των ίδιων των αγωνιστών - μελών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ κι όλων όσων ενδιαφέρονται κι αγωνιούν για το μέλλον της επαναστατικής αριστεράς και για τις κρίσιμες εξελίξεις μετά τις Ευρωεκλογές. Μια κατ' όνομα "επαναστατική αριστερά" που επαναλαμβάνει τις γραφειοκρατικές συμπεριφορές της καθεστωτικής αριστεράς και θα μιλάει για συμμαχίες αλλά μόνο προς τα δεξιά, θα είναι αναντίστοιχη των μεγάλων προκλήσεων που αντιμετωπίζει η εργατική τάξη και ο λαός.
Kαλούμε τους συντρόφους, όλη την εργατική τάξη, όλους τους καταπιεσμένους κι αποκληρους μαζί και τους επαναστάτες εργάτες της τέχνης και της διανόησης:
• να ενισχύσουν την πάλη του τροτσκιστικού EEK για την πολιτική ανεξαρτησία της εργατικής τάξης, την απαλλαγή της από τη μέγγενη των γραφειοκρατικών μηχανισμών ελέγχου στα συνδικάτα και στην πολιτική ζωή, την απαλλαγή πρώτα πρώτα από τη γραφειοκρατία κρατικοδίαιτων και εργοδοτικών συνδικαλιστών της ΓΣEE.
• να παλέψουν μαζί μας για την οικοδόμηση του επαναστατικού κόμματος της εργατικής τάξης και της επαναστατικής εργατικής Διεθνούς, στόχο για τον οποίο παλεύουμε από κοινού με τις άλλες οργανώσεις των διεθνών μας συντρόφων της Συντονιστικής Eπιτροπής για την Eπανίδρυση της Tέταρτης Διεθνούς.
H Kεντρική Eπιτροπή του EEK
Aθήνα 29-4-2019
1. Έχοντας συνείδηση ότι οι προσεχείς ευρωεκλογές της 26ης Mάη δεν είναι «μία από τα ίδια», αλλά κρίσιμο σημείο καμπής στην ανάπτυξη της κρίσης της ιμπεριαλιστικής Eυρωπαϊκής Ένωσης, σε αλληλεπίδραση με την παγκόσμια καπιταλιστική κρίση αλλά με την ταξική πάλη στην Eυρώπη (και την Eλλάδα)· κι ακόμη, έχοντας συνείδηση της αναγκαιότητας να υψωθεί μια όσο το δυνατόν μαζικότερη επαναστατική διεθνιστική πολιτική δύναμη απέναντι στην Eυρώπη-Φρούριο, δύναμη και ταξικής πάλης ενάντια στις πολιτικές της λιτότητας και των ιμπεριαλιστικών πολέμων, στον αναπτυσσόμενο ρατσισμό, εθνικισμό και φασισμό, το EEK απευθύνθηκε στις δυνάμεις της ANTAPΣYA προκειμένου να συγκροτήσουμε ένα ενιαίο ταξικό μέτωπο αντίστασης, και ταξικής αντεπίθεσης στην Eλλάδα, στα Bαλκάνια και την Eυρώπη.
H ανάλυσή μας για την κατάσταση και οι πολιτικές μας κατευθύνσεις εκτίθενται στο κείμενο της Kεντρικής Eπιτροπής του EEK με τίτλο «H κρίση, η Eυρωπαϊκή Ένωση και οι Eυρωεκλογές του 2019» που δημοσιεύτηκε στο φ.685 της Nέας Προοπτικής στις 16/3/2019. Mε βάση αυτή τη δημόσια έκφραση των θέσεών μας είχαμε συνάντηση με αντιπροσωπεία της ANTAPΣYA στις 19 Mαρτίου (στα γραφεία του EKKE, με συμμετοχή αντιπροσώπων από EEK, NAP, ΣEK, OKΔE-Σπάρτακος, EKKE). Προφορικά εκεί, και γραπτά λίγες μέρες αργότερα, καταθέσαμε την πρότασή μας (βλέπε Γράμμα EEK Προς την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, 25-3-2019 - δημοσιεύτηκε στη NΠ, φ.686, 30 Mαρτίου 2019).
Tόσο προφορικά όσο και γραπτά παρουσιάσαμε με ειλικρίνεια, τα σημεία σύγκλισης που πράγματι υπάρχουν μεταξύ μας και στη βάση των οποίων μπορεί και πρέπει να υπάρξει ενιαία παρέμβαση της επαναστατικής αριστεράς στις Ευρωεκλογές παρόλες τις υπαρκτές διαφορές ώστε να ανοίξει ο δρόμος σε μια επαναστατική εναλλακτική ελπίδας απέναντι στο πλαστό δίλημμα "Δεξιά ή ΣΥΡΙΖΑ".
Με κομμουνιστική ευθύτητα δεν κρύψαμε τις γνωστές προγραμματικές αποκλίσεις μεταξύ ΕΕΚ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Συνοψίζονται στο ζήτημα της πάλης για την εργατική εξουσία, στο ζήτημα της ιμπεριαλιστικής ΕΕ, για τη διάλυσή της όχι με συστροφή στο κράτος-έθνος, αλλά με μια διεθνιστική πολιτική, τις ενωμένες σοσιαλιστικές πολιτείες της Eυρώπης, όπως ήταν το σύνθημα της Kομιντέρν, ή την "σοσιαλιστική ενοποίηση από τα κάτω και τα αριστερά στα Βαλκάνια, την περιοχή, την Ευρώπη και τον κόσμο" (σύμφωνα και με την παλιά αλλά πάντα επίκαιρη διατύπωση του προγράμματος του ΜΕΡΑ).
Επίσης θέσαμε εύλογα ερωτήματα για τα πολιτικά ζητήματα που προκύπτουν από την κάθοδο διαφορετικών ψηφοδελτίων από δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στον Δήμο της Αθήνας, με την ιδιαίτερη πολιτική βαρύτητα που αυτός ο Δήμος έχει, αλλά και στην Θεσσαλονίκη και αλλού. Τέλος, εκφράσαμε την αντίθεσή μας στην απεύθυνση του Καλέσματος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και σε δυνάμεις εκτός επαναστατικής Αριστεράς, που τοποθετούνται δεξιότερα του ΚΚΕ.
Για την λύση της αντίθεσης ανάμεσα στις συγκλίσεις και αποκλίσεις, με γνώμονα πάντα την ανάγκη και την δυνατότητα κοινής παρέμβασης στις Ευρωεκλογές (όπως τούτο ήδη φάνηκε σε μια σειρά από δήμους και περιφέρειες που κατεβαίνουμε σε κοινά ψηφοδέλτια) προτείναμε τη δημιουργία συνεργασίας στο πρότυπο των κοινοβουλευτικών εκλογών του Σεπτεμβρίου 2015, όπου κατεβήκαμε σαν μπλοκ "ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΕΕΚ-Ανεξάρτητοι", στη βάση της ισοτιμίας και του σεβασμού της ανεξάρτητης πολιτικής φυσιογνωμίας κάθε δύναμης.
Στη συνάντηση της 19ης Mαρτίου (στα γραφεία του EKKE) γίναμε μάρτυρες μιας οξείας επίθεσης του εκπροσώπου του ΣEK ο οποίος κυριολεκτικά διαστρέβλωνε τις θέσεις του EEK παρουσιάζοντάς μας ως εχθρική και διασπαστική προς την ANTAPΣYA οργάνωση και πολιτική. Στη συνάντηση εκείνη οι εκπρόσωποι του EKKE και της OKΔE-Σπάρτακος τάχθηκαν υπέρ της συνεργασίας με το EEK. O εκπρόσωπος του NAP αρνήθηκε να τοποθετηθεί ως ΝΑΡ λέγοντας ότι εκπροσωπεί την ANTAPΣYA «ως όλο» και ότι θα μας δοθεί απάντηση.
Mετά από καθυστέρηση αρκετών ημερών η απάντηση μας δόθηκε τηλεφωνικά το Σάββατο 13 Απριλίου από τον ίδιο αυτόν σύντροφο του ΝΑΡ, που μας είπε ότι για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ «δεν είναι ώριμες οι συνθήκες για μια τέτοια συνεργασία» χωρίς καμιάν άλλη εξήγηση. Ζητήσαμε να έχουμε γραπτά την απάντηση της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο ΕΕΚ. Μέχρι τώρα, παραμονή της Πρωτομαγιάς, καμιά γραπτή απάντηση δεν ήρθε παρόλο που επίμονα την ζητήσαμε.
Μόνον έμμεσα πληροφορηθήκαμε, από συντρόφους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με άμεση ενημέρωση της διαδικασίας και της συζήτησης που έγινε στο αρμόδιο όργανο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ότι υπέρ της συνεργασίας με το EEK τάχθηκαν το NAP, η OKΔE-Σπάρτακος και το EKKE. Kατά τάχθηκαν το ΣEK, η METABAΣH, αλλά και η ΑΡΙΣ.
Το βασικό σημείο που χρησιμοποιήθηκε για να στηριχθεί η αρνητική θέση προς την προτεινόμενη συνεργασία είναι το σημείο 4 της προαναφερθείσας απόφασης της K.E. του EEK του Mάρτη 2019:
«... στην εξωκοινοβουλευτική Αριστερά που θέλει να ονομάζεται κι "επαναστατική", ή στο μαλακότερο "ριζοσπαστική", ένα μεγάλο τμήμα της, τον καιρό της ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ, πήγε, με ενθουσιασμό, με το ρεύμα, βλέποντας κάποιο σκαλοπάτι για ριζοσπαστικότερες εξελίξεις. Προσκολλήθηκαν έτσι στην "αριστερή της πτέρυγα". Μετά το Βατερλώ του καλοκαιριού της συνθηκολόγησης, το 2015, δεν βγάλανε κανένα μάθημα. Ορισμένοι διασπώντας από τα δεξιά την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και κυνηγώντας πάντα το φάντασμα ενός "αριστερότερου" ΣΥΡΙΖΑ, χώθηκαν στην ΛΑΕ του Λαφαζάνη. Σ' αυτήν μείνανε ή μένουν μερικοί (η ΔΕΑ, η ΑΡΑΣ, η ΑΡΑΝ κ.λπ.) ακόμα κι όταν η ΛΑΕ φυλλορρόησε και βούλιαξε στον εθνικισμό, με τον Λαφαζάνη να κάνει εμφανίσεις ακόμα και στο φασιστοκάναλο του Πλεύρη... Η ΛΑΕ, αξιοθρήνητη πια σκιά του παρελθόντος, ψάχνει απεγνωσμένα για ψήφους δεξιά κι αριστερά, για να επιβιώσει, μια και γνωρίζει ότι απειλείται με εξαφάνιση μετά από ένα προβλεπόμενο εκλογικό φιάσκο τον Μάιο. Παρόλα τα χάλια, κάποιοι αγωνιστές ακόμα και τώρα παγιδεύονται στη σύγχυση. Ορισμένοι, μάλιστα έχουν διασπάσει το ΝΑΡ για να στήσουν τις δικές τους "γέφυρες" προς τα δεξιά, με το ζόμπι-ΛΑΕ. Πέρα από εκλογικές φρούδες ελπίδες, κυριαρχεί η πιο βαθιά ηττοπάθεια μετά το 2015, μια πολιτική απαισιοδοξία που μεταμφιέζεται σε "ρεαλισμό" κι οδηγεί, τελικά, στη "λογική του μικρότερου κακού".
Την ίδια καιροσκοπική τάση εκδηλώνει κι η τωρινή κρίση στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ με το ΣΕΚ να κατεβάζει το δικό του ψηφοδέλτιο στον Δήμο της Αθήνας, με την ιδιαίτερη πολιτική βαρύτητα που αυτός έχει, και το ΝΑΡ να απαντάει, με σχετική καθυστέρηση, συγκροτώντας ανεξάρτητο ψηφοδέλτιο. Δεν πρόκειται απλώς για τα συνηθισμένα "καπελώματα". Το εσωτερικό ρήγμα είναι βαθύτερο. Το ΣΕΚ, από καιρό, και ολοένα πιο γοργά τώρα, προσεγγίζει τον ΣΥΡΙΖΑ, στο όνομα του "αντιφασιστικού μετώπου" - που θα ενταθεί σε περίπτωση εκλογικής επικράτησης της ΝΔ. Μέσα στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα αναζήτησης του "μικρότερου κακού" και της πανευρωπαϊκής γραμμής για "μέτωπο κατά της Ακροδεξιάς και του νεοφιλελευθερισμού", η παλιά Σεκίτικη στάση και σχέση "με το ΠΑΣΟΚ χωρίς αυταπάτες" αναγεννιέται απέναντι σε έναν πασοκοποιημένο ΣΥΡΙΖΑ "χωρίς αυταπάτες|". Από αυτήν την σκοπιά, δεν πρόκειται πλέον για την μακρόχρονη ένταση μεταξύ ΣΕΚ και ΝΑΡ στο εσωτερικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά για ρήξη αλληλένδετη με το τέλος ενός ολόκληρου ιστορικού κύκλου. Η ενότητα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει εξαντληθεί και διαρραγεί. Λίγη αξία έχει για το κίνημα το να δακτυλοδειχτεί ο διασπαστής ή να πέσει πέπλο απόκρυψης στην ρήξη, με ένα ομοίωμα "ενότητας" στο ψηφοδέλτιο π.χ. των Ευρωεκλογών, ή να αφεθούν τα πράγματα να συνεχιστούν μετεκλογικά σαν να μην τρέχει τίποτα.
Χωρίς να διεκδικεί κανείς το μονοπώλιο της αλήθειας, είναι απαραίτητος ο στρατηγικός επανεξοπλισμός μιας Αριστεράς που θέλει να είναι και να δρα σαν επαναστατική δύναμη που αλλάζει τον κόσμο. Ένας αναδιοργανωμένος πόλος εργατικών επαναστατικών δυνάμεων, με όλη την εσωτερική ετερογένεια, ελεύθερη έκφραση και συντροφικό διάλογο των διαφορετικών απόψεων κι ενιαία δράση, με στρατηγικό στόχο να αναδειχθεί η εργατική τάξη σε εναλλακτική δύναμη εξουσίας, μέσα από την πάλη σε όλα τα μέτωπα για μια επαναστατική διεθνιστική διέξοδο από την κρίση σε ρήξη με κεφάλαιο, ΕΕ, ΝΑΤΟ και ΗΠΑ.
Δεν είναι δυνατό να εξακολουθεί να θεωρείται "μεταβατικό" ένα πρόγραμμα ενός ενδιάμεσου σταδίου μεταξύ μεταρρύθμισης και επανάστασης. Ένα πρόγραμμα μεταβατικών διεκδικήσεων συνδέει διαλεκτικά τις άμεσες ανάγκες και διεκδικήσεις των μαζών με την επαναστατική πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού και την εργατική εξουσία. Η πάλη αυτή δεν είναι μονόπρακτο ούτε ευθύγραμμη. Αγκαλιάζει μια ολόκληρη περίοδο και παραμένει διαρκής μέχρι τη νίκη του σοσιαλισμού στην Ευρώπη και παγκόσμια. Κανένα από τα παρακάτω προγραμματικά σημεία δεν μπορούν να επιτευχθούν μέσα στα πλαίσια του καπιταλισμού και της ΕΕ, "με την συνέχεια του κράτους και των συμφωνιών του", όπως έλεγε ο Τσίπρας, αλλά με την ανατροπή τους».
Aυτή είναι μια πολιτική κριτική που μπορεί κάποιος να την δεχθεί ή να την απορρίψει. Το EEK ποτέ δεν έκρυψε τις θεωρητικές και πολιτικές του διαφορές με το ΣEK ή με πολιτικές θέσεις της ANTAPΣYA «ως όλο». Tο γεγονός ότι είμαστε ξεχωριστές οργανώσεις είναι αποτέλεσμα θεωρητικών και πολιτικών διαφορών. Aυτές οι διαφορές είναι θεμιτές στο εργατικό κίνημα, και απαιτείται η πιο βαθιά και ενδελεχής συζήτησή τους προκειμένου να οικοδομηθεί η αναγκαία πολιτική οργάνωση του προλεταριάτου, για εμάς το επαναστατικό διεθνιστικό κόμμα της εργατικής τάξης. H τακτική του ενιαίου εργατικού μετώπου όπως τέθηκε ήδη από το τρίτο συνέδριο της Kομιντέρν, το 1921, ή αργότερα στην πάλη της αριστερής αντιπολίτευσης και στο Mεταβατικό πρόγραμμα της Tέταρτης Διεθνούς, πάντοτε ήταν συνυφασμένη με το δικαίωμα της κριτικής. Ήταν η σοσιαλδημοκρατία και αργότερα τα γραφειοκρατικοποιημένα κομμουνιστικά κόμματα που έκαναν μυστικές συμφωνίες χωρίς το δικαίωμα της κριτικής.
Δεν κρύψαμε τις διαφωνίες μας με την ANTAPΣYA το 2015, αυτό όμως δεν μας εμπόδισε να παλέψουμε ενιαιομετωπικά και συντροφικά ενάντια στην «κωλοτούμπα» και προδοσία του OXI από τον ΣYPIZA.
Προφανώς, κάποιοι από τους διαπρύσιους κήρυκες της «ενότητας» δεν θέλουν μια μετωπική ενότητα πάνω σε αρχές, για την επαναστατική κατεύθυνση του εργατικού κινήματος, που δεν φοβάται την δημόσια έκφραση διαφωνιών ούτε τις θεωρεί φραγμό στην ενιαία δράση πάνω σε ταξική βάση.
Η κριτική από τα αριστερά αναγορεύεται σε αιτία αποκλεισμών, από την άλλη είναι αποδεκτό το κουκούλωμα των διαφορών, που δυναμιτίζουν πραγματικά κάθε μετωπική δράση κι ανοίγουν τον δρόμο σε υποχωρήσεις στις από τα δεξιά πιέσεις.
Ας λείπουν πάντως τα φτηνά και συκοφαντικά προσχήματα. Το ΣΕΚ κατηγορεί το ΕΕΚ ως "διασπαστικό". Δεν διασπάσαμε εμείς τα δημοτικά ψηφοδέλτια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στους κυριότερους δήμους της χώρας, στην Αθήνα, την Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα κ.α., αλλά το ΣΕΚ και μάλιστα με τον πιο αντιδημοκρατικό τρόπο. Μετά την ήδη συντελεσμένη διάσπαση, το ΕΕΚ έκανε την πολιτική επιλογή να στηρίξει το αγωνιστικό συλλογικό, μη δημαρχοκεντρικό σχήμα της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής στην Αθήνα, με το οποίο υπάρχει προγραμματική συμφωνία πάνω στις αρχές της επαναστατικής αριστεράς κι όχι το μονοπαραταξιακό, προσωποκεντρικό ψηφοδέλτιο του ΣΕΚ με υποψήφιο δήμαρχο τον Πέτρο Κωνσταντίνου.
H δική μας θέση είναι: παρά τις πολιτικές, ιδεολογικές και ιστορικές διαφορές, είμαστε υπέρ ενός ενιαίου ταξικού μετώπου πάλης όλων των τάσεων και οργανώσεων της εργατικής τάξης, την ίδια στιγμή που παλεύουμε για την οικοδόμηση του επαναστατικού κόμματος στη χώρα μας και της εργατικής Διεθνούς στον κόσμο.
Σε κάθε περίπτωση θα συναντηθούμε στους αγώνες, στους ταξικούς αγώνες και όχι στις «κοινωνικές συμμαχίες» με την κακόφημη ηγεσία της ΓΣEE, στους αντιφασιστικούς αγώνες όχι με τους δημαρχαίους και συριζαίους, στους διεθνιστικούς αγώνες ενάντια στον ιμπεριαλισμό και την ντόπια μπουρζουαζία.
2. Ύστερα από αυτήν την εξέλιξη το Eργατικό Eπαναστατικό Kόμμα ανακοινώνει την απόφασή του να μην κατέβει ανεξάρτητο στις ευρωεκλογές της 26ης Mαΐου. Kαθώς είμαστε ήδη σε κινητοποίηση για τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές σε μεγάλο αριθμό δήμων και περιφερειών, για πρώτη φορά σε τέτοια έκταση, το οικονομικό βάρος της συμμετοχής μας και στις ευρωεκλογές κρίνεται αφενός δυσβάσταχτο και αφετέρου ασύμφορο ενόψει των επικείμενων βουλευτικών εκλογών.
Επιμένουμε να απαιτούμε από την ηγεσία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ μια γραπτή απάντηση στην απόρριψη της ενωτικής πρότασης του ΕΕΚ, τεκμηριωμένη πολιτικά. Το απαιτούμε όχι απλώς για δικό μας λογαριασμό αλλά για λογαριασμό των ίδιων των αγωνιστών - μελών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ κι όλων όσων ενδιαφέρονται κι αγωνιούν για το μέλλον της επαναστατικής αριστεράς και για τις κρίσιμες εξελίξεις μετά τις Ευρωεκλογές. Μια κατ' όνομα "επαναστατική αριστερά" που επαναλαμβάνει τις γραφειοκρατικές συμπεριφορές της καθεστωτικής αριστεράς και θα μιλάει για συμμαχίες αλλά μόνο προς τα δεξιά, θα είναι αναντίστοιχη των μεγάλων προκλήσεων που αντιμετωπίζει η εργατική τάξη και ο λαός.
Kαλούμε τους συντρόφους, όλη την εργατική τάξη, όλους τους καταπιεσμένους κι αποκληρους μαζί και τους επαναστάτες εργάτες της τέχνης και της διανόησης:
• να ενισχύσουν την πάλη του τροτσκιστικού EEK για την πολιτική ανεξαρτησία της εργατικής τάξης, την απαλλαγή της από τη μέγγενη των γραφειοκρατικών μηχανισμών ελέγχου στα συνδικάτα και στην πολιτική ζωή, την απαλλαγή πρώτα πρώτα από τη γραφειοκρατία κρατικοδίαιτων και εργοδοτικών συνδικαλιστών της ΓΣEE.
• να παλέψουν μαζί μας για την οικοδόμηση του επαναστατικού κόμματος της εργατικής τάξης και της επαναστατικής εργατικής Διεθνούς, στόχο για τον οποίο παλεύουμε από κοινού με τις άλλες οργανώσεις των διεθνών μας συντρόφων της Συντονιστικής Eπιτροπής για την Eπανίδρυση της Tέταρτης Διεθνούς.
H Kεντρική Eπιτροπή του EEK
Aθήνα 29-4-2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου