Ενάντια στην κρατική καταστολή: Καταγγελία για την απέλαση του αναρχικού Errol

Ανάμεσα στις πολλές προσαγωγές-συλλήψεις που έγιναν από την ΕΛ.ΑΣ. στις 6 Δεκεμβρίου, βρέθηκε και ο Ερρόλ, ένας Γάλλος υπήκοος, που τα τελευταία χρόνια ζούσε στην Ελλάδα και δραστηριοποιούνταν  με την ταυτότητα του ως αναρχικός. Αν και οι υπόλοιποι/πες συλληφθέντες/εισσες εκείνης της ημέρας αφέθηκαν ελεύθεροι/ρες, στον Ερρόλ ανακοινώθηκε πως η κράτησή του θα συνεχιστεί καθώς εκκρεμεί η απέλασή του. Μεταφέρθηκε στην Πέτρου Ράλλη όπου και κρατήθηκε μερικές μέρες και στη συνέχεια, μετά από έντονες τις διαμαρτυρίες του για τις συνθήκες, εκδικητικά στην Αμυγδαλέζα όπου με το πρόσχημα του κόβιντ τέθηκε σε απομόνωση. Απροειδοποίητα τα ξημερώματα του Σαββάτου, και ενώ εκκρεμούσε διοικητικό δικαστήριο για παύση της κράτησης του για την ερχόμενη  Δευτέρα, κάποιοι άνδρες της ασφάλειας τον έδεσαν και τον έβαλαν σε μεταγωγικό όχημα, λέγοντάς του αρχικά πως πηγαίνει στο νοσοκομείο για τεστ κόβιντ, ενώ στη συνέχεια τον παρέδωσαν σε άλλη ομάδα της ασφάλειας, η οποία μάλιστα είχε καλυμμένα χαρακτηριστικά. Τελικά, βρέθηκε στο αεροδρόμιο όπου με επιβατική πτήση της Aegean, δεμένος χειροπόδαρα και με συνοδεία αστυνομικών με πολιτικά, μεταφέρθηκε στο Παρίσι, όπου και τελικά αφέθηκε ελεύθερος.

Εξαρχής ο χειρισμός της υπόθεσης από τους κρατικούς μηχανισμούς ακροβατούσε στα όρια της νομιμότητας. Η κράτησή του είχε ξεκινήσει ήδη πριν την έκδοση απόφασης απέλασης και μάλιστα με πολύ σκληρούς όρους ειδικής μεταχείρισης και απομόνωσης ως πολιτικού κρατουμένου . Η απόφαση της απέλασής του βγήκε αρχικά για 7 χρόνια από την Πέτρου Ράλλη και στη συνέχεια ενημερώθηκε πως υπάρχει απόφαση και από την Εθνική Ασφάλεια, η οποία τον κατατάσσει στη λίστα των ανεπιθύμητων αλλοδαπών. Η δεύτερη αυτή απόφαση μάλιστα, αν και βασικό κατηγορητήριο, δεν δόθηκε ποτέ ούτε στον ίδιο το δικηγόρο του, καθώς αποτελεί απόρρητο, κρατικό έγγραφο. Η αιτιολόγηση της απόφασης απέλασης ήταν ο χαρακτηρισμός του Ερρόλ ως “Δημοσίου Κινδύνου”, ο οποίος όμως, δεν έχει κάποια υπόσταση, ούτε καν νομικά, καθώς προς το παρόν, απλώς εκκρεμούν κατηγορίες εις βάρος του (Βανκούβερ, Κουκάκι, Πολυτεχνείο κ.α.), χωρίς κάποια καταδικαστική απόφαση. Τέλος, ενώ ο ίδιος, καθώς είχε αρνηθεί να επιστρέψει οικειοθελώς στη Γαλλία, είχε ήδη ξεκινήσει τις νομικές διαδικασίες για άρση, αρχικά της κράτησής του και στη συνέχεια της απόφασης απέλασης και ενώ η πρώτη δικάσιμος είχε οριστεί για την Δευτέρα 21-12, η ασφάλεια προχώρησε στην απέλασή του, με όρους απαγωγής και χωρίς καν κάποια ενημέρωση/προειδοποίηση του δικηγόρου του.

Η κυβέρνηση, ενώ σταθερά αρνείται να λάβει οποιοδήποτε μέτρο για την ουσιαστική προστασία της δημόσιας υγείας και προχωράει στην υπονόμευση όλων των  κοινωνικών αναγκών ( παιδεία, εργασιακά δικαιώματα κλπ), επιδεκτικά αναλώνει τις δυνάμεις της στην ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών. Η αστυνομοκρατία, το κλίμα τρομοκρατίας και το αφήγημα του «δημοσίου κινδύνου» προς όποιον/α διαφέρει ή αντιστέκεται είναι πάγια τακτική του κυρίαρχου προκειμένου να εδραιωθεί, ειδικά σε περιόδους έντονων κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων, όπως αυτή που διανύουμε. Η οξυμένη κρατική καταστολή, το δόγμα «τάξη και ασφάλεια», η στοχοποίηση αγωνιστών/τριών, μας είναι κάτι πολύ γνώριμο, από τις πλατείες έως τις καταλήψεις. Ειδικά στο διάστημα της πανδημίας, όπου φάνηκαν ξεκάθαρα τα αποτελέσματα της διαχείρισης των τελευταίων χρόνων, με το σύστημα υγείας να καταρρέει, τους αριθμούς των νεκρών να πολλαπλασιάζονται και τις οικονομικές συνέπειες των πολιτικών επιλογών των κυβερνήσεων να έχουν ήδη πλήξει και να αναμένεται να πλήξουν ακόμη πιο έντονα τα κατώτερα στρώματα, η αυταρχικοποίηση είναι το μόνο μέσο που διαθέτει η κυβέρνηση, ώστε να θωρακίσει τις στοχεύσεις της και να αποτρέψει την όποια συλλογική έκφραση αντίστασης σε αυτές.  Η υπόθεση του Ερρόλ δεν αποτελεί μεμονωμένο γεγονός κρατικής αυθαιρεσίας, αλλά εντάσσεται σε αυτό το συνολικότερο κοινωνικοπολιτικό σκηνικό και στις πολιτικές στοχεύσεις της κυβέρνησης. Άλλωστε μιλάμε για την ίδια κυβέρνηση που συνεχίζει να “αδυνατεί” να συλλάβει τον καταδικασμένο Παππά αλλά τόσο εύκολα προχώρησε την υπόθεση του Ερρόλ χωρίς καν δίκη και χωρίς να υπάρχει κάποια καταδικαστική απόφαση εις βάρος του. Ο Ερρόλ συλλήφθηκε, απελάθηκε και διώκεται εξαιτίας της πολιτικής του ταυτότητας, μιας ταυτότητας η οποία αμφισβητεί το κυρίαρχο και επομένως δεν χωράει στην κανονικότητα του.

Καταδικάζουμε την εκδικητική και αυθαίρετη στάση των ελληνικών αρχών.

Στεκόμαστε αλληλέγγυες/οι δίπλα στον Ερρόλ. 

Κανένας και καμία μόνη απέναντι στο κράτος.